گریه از خوشحالی است
و هوای اینجا پر است از دلتنگی
و هوای اینجا بوی کوچ پرندگان عاشق را دارد
و من باز در لحظه های خالی از تو
و من باز به انتظار دیدن تو
پر از سکوت و پر از فریاد
فریاد هایم را برای دل دردمند خود می گذارم
و سکوتم را برای تو
که هیچ ندانی و بیهوده از دردمندیم رنجور نشوی
دیگر هیچ گاه به من نگو
چه اندازه دوستت دارم یا
چه اندازه دوستت خواهم داشت
تو جاودانه ای
و سفر من به سوی توست
به سوی جاودانگی
نظرات شما عزیزان: